
در دوره ای با تمرکز بر پایداری ، راحتی و امنیت غذایی طولانی مدت ، نقش غذاهای حفظ شده به طور قابل توجهی تکامل یافته است. از جمله گزینه های پیشرفته ترین و تغذیه ای از نظر فنی وجود دارد سبزیجات کم آب و همتای برتر آنها ، سبزیجات یخ زده.
در حالی که هر دو روش هدف از بین بردن رطوبت برای مهار رشد و فساد میکروبی است ، آنها از طریق فرآیندهای اساساً متفاوت به این نتیجه می رسند و منجر به محصولات نهایی مجزا می شوند.
1. سبزیجات کم آب
کمبود آب بدن یکی از قدیمی ترین روش های حفظ مواد غذایی است. کم آبی بدن مدرن به طور معمول از هوای گرم برای از بین بردن رطوبت از سبزیجات استفاده می کند.
فرآیند: سبزیجات خرد شده یا خرد شده در یک خشک کن قرار می گیرند که در آن هوای گرم در گردش (تقریباً 130-160 درجه فارنهایت یا 55-70 درجه سانتیگراد) در طی چند ساعت میزان آب را تبخیر می کند. این فرآیند فعالیت آب را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد و باعث می شود سبزیجات پایدار باشد.
خصوصیات: سبزیجات کم آب حاصل از آن چرمی ، خرد شده و سخت است. آنها دارای عطر و طعم غلیظ هستند و از نظر اندازه و وزن به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. نمونه های متداول شامل گوجه فرنگی های خشک شده با آفتاب ، پوسته های پیاز کم آب و قارچ های خشک است.
2. سبزیجات خشک شده با یخ
خشک کردن یخ ، یا لیوفیلیزاسیون ، یک فرایند پیچیده تر و پرهزینه تر است که ساختار غذایی را به طور مؤثرتری حفظ می کند.
فرآیند: این روند شامل سه مرحله است:
انجماد: سبزیجات به سرعت در دمای بسیار پایین منجمد می شوند (به عنوان مثال ، -40 درجه فارنهایت).
خشک کردن اولیه (تصعید): سبزیجات یخ زده در یک محفظه خلاء قرار می گیرند. در زیر یک خلاء قوی ، کریستال های یخ مستقیماً از یک جامد به گاز (تصویب) بدون عبور از یک فاز مایع منتقل می شوند.
خشک کردن ثانویه (دفع): هر رطوبت باقیمانده با استفاده از دمای کمی بالاتر برداشته می شود و ماتریس سبزیجات را خشک می کند.
ویژگی ها: سبزیجات خشک شده از یخ شکل ، رنگ و اندازه اصلی خود را حفظ می کنند. آنها متخلخل و واضح هستند. هنگام هیدراته مجدد ، آنها اغلب به بافت و عطر و طعم اصلی خود بسیار نزدیک می شوند. به عنوان مثال ، لوبیای سبز خشک شده ، مانند لوبیای سبز تازه به نظر می رسند اما شکننده می شوند و به راحتی می توان در آب مجدداً آب گرفت.
ابزار این سبزیجات حفظ شده بسیار فراتر از مواد غذایی اضطراری است.
تولید مواد غذایی: آنها مواد تشکیل دهنده یکپارچه در سوپ های فوری ، رشته فرنگی ، وعده های غذایی آماده برای خوردن ، ترکیب ادویه ها و چاشنی های میان وعده هستند. سبزیجات کم آب مانند پیاز و هویج یک پایه عطر و طعم مقرون به صرفه را فراهم می کند.
کمپینگ و فعالیتهای در فضای باز: وزن شدید و ماندگاری طولانی هر دو نوع ، به ویژه گزینه های خشک شده از یخ ، ایده آل برای کوله پشتی ها ، اردوگاه ها و جیره های نظامی را ایجاد می کند.
آمادگی اضطراری: سنگ بنای برنامه های طولانی مدت ذخیره مواد غذایی برای خانه ها و موسسات به دلیل ثبات آنها به مدت 25-30 سال (یخ زده) هنگام بسته بندی مناسب.
استفاده از آشپزی: رستوران های با کیفیت بالا از پودرهای خشک شده با یخ (به عنوان مثال ، چغندر ، گوجه فرنگی) برای طعم و رنگ شدید بدون اضافه کردن رطوبت استفاده می کنند. آشپزهای خانگی از آنها برای اضافه کردن راحتی به وعده های غذایی روزانه استفاده می کنند.
اکتشافات فضا: خشک کردن یخ روش ارجح برای تهیه وعده های غذایی برای فضانوردان به دلیل حفظ برتر از کیفیت غذایی و سهولت مجدد هیدراتاسیون در ریزگردها است.
نشان | سبزیجات خشک شده | سبزیجات کم آب |
---|---|---|
فرآیند | تصعید زیر خلاء | تبخیر با گرما |
بافت | سبک ، مطبوع ، واضح | چرمی ، سخت ، سخت |
رنگ و شکل | ظاهر اصلی را حفظ می کند | خرد شده ، تاریک |
هیدراتاسیون | خیلی سریع (دقیقه) ، بافت تقریباً اصلی | آهسته (اغلب به پخت و پز نیاز دارد) ، بافت جویدنی |
حفظ مواد مغذی | احتباس عالی ویتامین ها ، مواد معدنی و فیتون مغذی | از دست دادن بیشتر ویتامین های حساس به گرما (به عنوان مثال ، ویتامین C) |
وزن | بسیار سبک | سبک ، اما اغلب متراکم تر از یخ زده است |
هزینه | به دلیل فرآیند فشرده انرژی بالاتر | پایین تر ، اقتصادی تر |
ماندگاری | 25-30 سال | 5-15 سال |
استفاده اصلی | برنامه های حق بیمه ، مجدداً هیدراتاسیون فوری | پخت و پز ، تولید حساس به هزینه |
س: آیا مواد مغذی در این فرایندها کاملاً از بین می روند؟
پاسخ: نه. در حالی که برخی از تخریب مواد مغذی در هر روش حفظ اتفاق می افتد ، خشک شدن یخ به دلیل عدم وجود گرما و قرار گرفتن در معرض اکسیژن ، به دلیل حفظ بیشتر ویتامین ها ، آنتی اکسیدان ها و فیتون های مغذی مشهور است. کم آبی بدن باعث از بین رفتن بیشتر ویتامین های حساس به گرما مانند ویتامین C و تیامین می شود ، اما مواد معدنی و فیبر دست نخورده باقی می مانند.
س: چگونه باید این محصولات را ذخیره کنم؟
پاسخ: هر دو باید در یک مکان خنک ، تاریک و خشک ذخیره شوند. برای ذخیره طولانی مدت ، آنها باید در ظروف هوایی با جاذب های اکسیژن قرار بگیرند تا از اکسیداسیون و رطوبت جلوگیری کنند که باعث کاهش کیفیت و کوتاه شدن ماندگاری می شود.
س: آیا می توانم غذای خشک یا کم آبی را در خانه یخ بزنم؟
پاسخ: بله. دهیدراتورهای خانگی برای تولید سبزیجات کم آب در دسترس و مقرون به صرفه هستند. واحدهای خشک کردن یخ خانه نیز موجود است اما نشان دهنده یک سرمایه گذاری قابل توجه در هر دو هزینه و فضای ضد است.
س: چرا برخی از دستور العمل ها به جای یخ خشک شدن ، دچار کمبود آب بدن می شوند؟
پاسخ: انتخاب اغلب به نتیجه و هزینه مورد نظر بستگی دارد. سبزیجات کم آب مانند پیاز و کرفس در غذاهای آهسته پخته شده مانند خورش ترجیح داده می شوند که در آن زمان لازم برای هیدراته کردن و مخلوط شدن دارند. محصولات خشک شده با یخ برای ظروف انتخاب می شوند که در آن بافت ، رنگ و بازسازی سریع اولویت ها هستند.
س: آیا تفاوت طعم وجود دارد؟
پاسخ: بله. کمبود آب بدن اغلب قندها را متمرکز می کند و بعضی اوقات می تواند طعم کمی پخته شده یا کارامل شده را معرفی کند. خشک کردن یخ به طور معمول طعم تازه و اصلی سبزیجات را حفظ می کند.
انتخاب بین سبزیجات کم آب و انواع خشک شده یخ زده موضوعی نیست که از نظر جهانی بهتر باشد ، بلکه مناسب ترین کاربردهای خاص است. کم آبی بدن یک راه حل اقتصادی و مؤثر برای بسیاری از موارد استفاده آشپزی و صنعتی ارائه می دهد. خشک کردن یخ ، در حالی که گران تر است ، کیفیت بی نظیر ، حفظ تغذیه ای و راحتی را برای سناریوهایی که این عوامل مهم است ، فراهم می کند. با هم ، این فناوری ها نقش مهمی در ایجاد یک زنجیره تأمین مواد غذایی انعطاف پذیر ، کارآمد و همه کاره دارند. $ $
سعادتNo previous article
nextNo next article